پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بازنمایی فضای شهری در سینما یکی از رویدادهای رایج است که نویسندگان مختلفی دربارهٔ آن نوشته‌اند. فیلمساز، خودآگاه یا ناخودآگاه، بخشی از روح و معنای زمانه و جامعهٔ خود را در سینما باز می‌تاباند. شهری که با شکل‌دهی روابطی پنهان، می‌تواند فضاهایی متفاوت را در خود شکل دهد و به جز کاربران آن، دستیابی به سطوح درونی این فضاها جایز نیست. در این بین برخی سینماگران، با دغدغهٔ بازنمایی این واحه‌های پنهان شهر، قدم به پیش می‌گذارند. این نوشتار بر آن است که یکی از فیلم‌های روز سینما، شنای پروانه، به کارگردانی محمد کارت را از منظر فوکو و فهم وی از فضاهای متفاوت، به اختصار مورد مطالعه قرار دهد.

استقبال از سینما‌ها در شرایط شیوع کرونا اتفاقی است که اگر با رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی صورت گرفته باشد می‌تواند حیات دوباره‌ای به صنعت سینما و اقتصاد آن بدهد.

بعد از دستور صریح رییس‌جمهور مبنی بر بازگشایی سالن‌های سینما، چیدمان و ترکیب‌بندی فیلم‌ها برای ازسرگیری اکران به موضوع بغرنجی تبدیل شد و حواشی زیادی را در سینما به وجود آورد.